Tepel

If New York is the Big Apple, Los Angeles is the Big Nipple
Het hoe en waarom van deze uitspraak ontgaat me eerlijk gezegd een beetje, maar het is een feit dat er weinig overeenkomsten zijn tussen New York en Los Angeles. Net zoveel als tussen een appel en een tepel wellicht. Het zijn allebei Amerikaanse steden, inderdaad. Maar daarmee is ook alles gezegd.
We zijn inmiddels twee dagen hier en alweer een beetje gewend aan het veranderde straatbeeld. Heeft men in New York (met succes) getracht zoveel mogelijk gebouwen op een klein eilandje te proppen, in Los Angeles lijkt de ruimte niet op te kunnen. De gebouwen zijn laag, twee verdiepingen is al veel, de straten breed. In Manhattan wonen ruim 1,5 miljoen mensen op 87 vierkante kilometer, in Los Angeles zijn het er 4 miljoen op 1200 vierkante kilometer.

We logeren hier in een bed & breakfast. Bij Ecaterina, een Roemeense met een bevallig accent en een joodse man, in een bungalow in een zijstraat van Melrose Avenue. En dat is toevallig een érg leuke straat, met hippe winkels en gekke restaurantjes en bars. We slapen in het tuinhuis, met z’n allen in één kamer. Op zich prima. En we worden stevig verwend door Ecaterina. Iedere ochtend krijgen we een fantastisch ontbijt, met vers fruit, cake, eieren en bruine boterhammetjes. En dat allemaal voor de prijs van een hostel.



In zo’n uitgestrekte stad is een auto geen overbodige luxe. We verplaatsen ons inmiddels in een Dodge. Dat klinkt luxer dan het is, hij heeft meer weg van een Renauld Espace of zoiets. Maar goed, auto’s zijn niet zozeer mijn ding.
Wat wel weer erg luxe is, is het feit dat we er een TomTom bij hebben. Niet gehuurd, nee. Het was mijn verjaarskado. En ik ben er hier al enorm blij mee. Geen gestress en geruzie als we ergens naartoe gaan, maar een rustige mannenstem die ons vanzelf de goede kant op stuurt.