Yuma

Vanmorgen zijn we uit Los Angeles vertrokken, uitgezwaaid door onze grote vriendin Ecaterina. Op het moment dat ik dit schrijf, rijden we door de Laguna Mountains, van San Diego naar Yuma, ons eindpunt van vandaag. Het zijn rare mountains, kaal met hier en daar wat donkergroene, lage struikjes. Als je ze beter bekijkt blijken ze uit keien in allerlei formaten te bestaan. We hebben net een fotostop gemaakt en het is hier echt bloed- en bloedheet. Sauna-temperatuur. In de auto is het lekker, dankzij de airco, maar de ruiten zijn snoeiheet. Ik kreeg net een sms: welkom in Mexico. Laat de car rental company ’t maar niet horen! We zijn niet van plan om met de auto de grens over te gaan (volgens mij is het onmogelijk om een autoverzekering af te sluiten die schade in Mexico dekt), maar rijden er de komende dagen wel rakelings langs.
Het zit hier trouwens vol met Indianenreservaten, ik weet niet of dat toeval is. Tijdens onze vorige reis was ons ook al opgevallen dat die vaak niet bepaald in de meest gezellige en vruchtbare gebieden liggen. To put it mildly.
Ja, het wordt nu duidelijk een andere reis dan wat we tot nu toe gehad hebben…

Eigenlijk was het klimaat in Los Angeles heel relaxed. Overdag wordt het behoorlijk heet (dertig graden of meer), maar ’s avonds koelt het snel af en ’s nachts is het bijna koud.
Het is sowieso een erg relaxte stad, al neemt de luxe soms bizarre vormen aan. Zo zijn er bijvoorbeeld hondenrestaurants en –hotels, modewinkels voor dieren en pet cemeteries (hondenbegraafplaatsen). Lachen wel, al moet ik er ook enigszins van kokhalzen.


O ja, over kokhalzen gespoken (huh huh): nog een aanvullinkje op het food-item van de vorige keer. Sophia en ik zijn helemaal into the peanutbutter. We hadden thuis al ontdekt dat pindakaas en chocopasta goed combineren. Nou, dat vinden ze hier ook. Je hebt bonbons en chocoladetaartjes met pindakaasvulling, chocolate chunk/peanutbutter/cookie dough icecream en cheesecake met peanutbutter en chocola. We proberen ze allemaal uit.

Verder heb ik net bij het tankstation een zak ‘limón flavored Lay’s chips’ gekocht. Even schrikken, daarna wel lekker. En beef jerky, gedroogde strips rundvlees. Iets wat sprekend op hondenvoer lijkt, maar wat ze hier in minstens twintig soorten verkopen, gewoon voor menselijke consumptie.
En, ondanks hun paranoïde houding ten opzichte van drugs kun je hier tussen de lolly’s en de kauwgum allerlei vage, kleurige herbal energy boosters en relaxation pills vinden, die bij ons alleen in smartshops te koop zijn. Plus grote blauwe pillen waarmee je ‘m de hele nacht overeind houdt. Huh? Ja, in dat preutse Amerika, bij de kassa van de benzinepomp.