V-day

Fulltime vegetariërs bekijk ik altijd met een mengeling van argwaan en bewondering. Vreemde wezens, maar ook wel stoer. Ze zijn in ieder geval bereid om af te zien en extra moeite te steken in hun dagelijkse maaltijd. Ik vind het namelijk niet eenvoudig om iets eetbaars te bedenken zonder op z’n minst een béétje vlees of vis.

Een paar jaar geleden lanceerden de Nederlandse Vegetariërsbond en de stichting Wakker Dier het idee om op vrijdag vegetarisch te eten. Het initiatief werd onder de noemer V-day (Bewust Vegetarische Vrijdag) ondersteund door radiospots en een website, maar lijkt inmiddels alweer een zachte dood gestorven te zijn. De site linkt nu door naar Eat Green, waar wel veel over klimaat, CO2 en ontbossing in relatie tot voedsel geschreven wordt, maar waar over een vegetarische vrijdag niets meer te vinden is.

De kortstondige campagne heeft echter nog steeds één sympathisant: mij. Ik vond het een aardig idee destijds en heb het geïntroduceerd in mijn overigens behoorlijk carnivore gezin, waar het intussen een begrip is. Mijn zoon vertelde daarnet dat hij vanmiddag een broodje worst geweigerd heeft en in plaats daarvan een Mars genomen. Of dat gezonder is, is nu even niet aan de orde. Het illustreert slechts treffend hoezeer de gewoonte er al insleten is.


Vorig weekend kwam hier een echte vegetariër eten. Omdat ik hem zelf uitgenodigd had, mijn vegetarische kookkunsten luidkeels aanprijzend, vond ik dat ik me er dit keer niet vanaf kon maken met een eenpansgerecht. Weken van tevoren was ik al kookboeken aan het doorspitten, maar ik kon niet vinden wat ik zocht.

Uiteindelijk heb ik zelf iets bedacht. Een torentje van (van beneden naar boven) aardappelpuree met knolselderij en peterselie, een plak rookkaas, een plak (met knoflook) geroosterde aubergine, een plak zelfgedroogde tomaat, wat gebakken champignons en gebakken uienringen. Eroverheen een portjus en ernaast haricots verts.
Helaas ben ik vergeten er een foto van te maken, maar het zag er behoorlijk chic uit. En (het belangrijkste) ik vond het ook erg lekker, de smaken pasten goed bij elkaar.

Voor wie het ook proberen wil: het kóst een paar uur, maar dan héb je ook wat.
Recept op aanvraag.